Türkiye’de üniversite öğrencilerinin üniversite deneyimlerinden memnuniyet düzeylerini belirlemeyi ve bu verilere göre üniversiteleri sıralamayı amaçlayan Türkiye Üniversite Memnuniyet Araştırması‘nın (TÜMA) 2019 sonuçları açıklandı. Üniversite Araştırmaları Laboratuvarı (ÜniAr) tarafından bağımsız bir şekilde yürütülen bu araştırma üniversitelerin, aday öğrencilerin, velilerin ve politika yapıcıların veri ihtiyacını gidermeye katkıda bulunmayı hedeflemektedir. Raporun tamamına erişmek için: https://www.uniar.net/tuma

Araştırma sonucunda öğrenci değerlendirmelerinden en yüksek skorları alan ve üniversitelerinde göstermiş oldukları üstün performanslardan dolayı 3 rektör ÜniAr Altın Ödül’ e; 4 rektör ÜniAr Gümüş Ödül’ e; 5 rektör ÜniAr Bronz Ödül’ e layık görülmüştür.

Rapora ilişkin özet bilgiler:

• Çalışma kapsamında 123 devlet ve 65 vakıf olmak üzere 188 üniversitede öğrenim gören 35 binin üzerinde öğrenciden veri toplanmıştır.
• Çalışmada kullanılan öğrenci memnuniyeti ölçeği ; öğrenim deneyiminin tatminkârlığı, yerleşke ve yaşamının doyuruculuğu, akademik destek ve ilgi, kurumun yönetim ve işleyişinden memnuniyet, öğrenme imkân ve kaynaklarının zenginliği ve kişisel gelişim ve kariyer desteği başlıklarını incelemektedir.
• Türkiye’de öğrencilerin üniversitelerinden memnuniyetleri gittikçe geriye gitmektedir. Bu eğilim Türk Üniversitelerin araştırma ve geliştirme göstergeli sıralama sistemlerindeki gerilemeyle birlikte değerlendirildiğinde öğrencilerin deyimiyle yüksek lise seviyesindeki çok sayıda üniversitemiz, lise seviyesinin altında eğitim-öğretim ile araştırma-geliştirme faaliyeti yürüteceğini ifade etmektedir. (s.17)
• YÖK’ün vakıf üniversite raporunda da yer alan tanıtım/reklam harcamalarıyla üniversitelerinin başarıları/memnuniyetleri arasında negatif bir korelasyon vardır. Ne yazık ki Türkiye’de işi sadece reklam ve PR çalışmalarıyla öğrenci çekmeye odaklanan, öğrenciye odaklanmak yerine patronlarının gözünü boyayan çok sayıda vakıf üniversitesi bulunmaktadır. (s.18)

TÜMA-2019 özet değerlendirmeler:

1. Türkiye’deki üniversiteler; öğrencilere ve beklentilerine ulaşamamaktadır.
2. Üniversiteler öğrenci taleplerini karşılayabilme ya da bu taleplere duyarlı olabilmede öğrenci algısı açısından oldukça kötüdür.
3. Üniversitelerde derslerde öğrenmenin gerçekleşip gerçekleşmediğine odaklanılmamaktadır.
4. Akademik kültürde derslerde konuları işleyip sınav yaparak öğrenmeyi denetleme tercih edilmekte, öğrenme süreci esnasında öğrencinin öğrendiğinden emin olmaya yönelik bir anlayış bulunmamaktadır.
5. Öğrencinin kariyerine, gelişimine, akademik ve sosyal sıkıntılarını gidermeye yönelik destek sistemleri ve kültürü bulunmamaktadır.
6. Yerleşkelerde mekanların ve yaşantının kalitesi yerine makamların kalitesine odaklanılmaktadır.
7. Üniversitelerin işleyişleri öğrenci odaklı değildir.
8. Üniversite yönetimleri öğrenci dostu değildir. (s.19)