MOOCs yükseköğretimde eğitim ve öğrenimi köklü bir şekilde dönüştürme potansiyeline sahip teknolojik bir devrim iddiası ile hayatımıza girdi. Hatta gelecekte üniversitelere alternatif olabilecekleri tartışılıyordu. Elit üniversitelerin en iyi hocaları tarafından verilen derslerin düşük ücretlerle ya da ücretsiz olarak tüm dünyada farklı yaş gruplarından insanların erişimine sunulması fikri çok cezbedici! Ancak gelinen noktada; derslerin artan oranda yarıda bırakılması, dil problemi, içerik sunumunun yetersizliği, disiplin eksikliği gibi sorunlar çeşitli raporlarda dile getiriliyor. Ayrıca, artan ticarileşmeden ve üniversitelerin bu dersleri kendi reklamı için kullanma eğiliminden bahsediliyor. MOOCs hakkında çeşitli raporların bir değerlendirmesi için University World News‘te yayınlanan “MOOCs fail in their mission to disrupt higher education” (Brendan O’Malley) ve “So why did MOOCs fail to live up to the hype?” (William Leonard) başlıklı yazıları okuyabilirsiniz.

Bu online eğitim içeriklerinin geliştirilmesinde önemli bir motivasyon da yükseköğretime erişimin sınırlı olduğu bölge ve durumlarda, düşük maliyetli yatırımlarla hızlı bir şekilde çok sayıda insanın üniversite eğitimine erişimini sağlamak oldu. Bu açıdan MOOCs’un Afrika’daki durumu için “Online MOOCs battle against traditional mindsets” ve Suriyeli mülteciler açısından durumu için “Frugal MOOCs – The future of refugee higher education?” başlıklı yazıları inceleyebilirsiniz.